Safari 2: Tarangire NP

Zondag 11 september (nine-eleven)
Vandaag onze eerste migratie. Fay haalt ons op om 9 uur en hij is weer keurig op tijd. Omdat het zondag is valt het mee met de drukte in Arusha. Fay bedenkt zich (gelukkig vroeg genoeg) dat hij de map met papieren is vergeten en hij belt Desiree wakker en vraagt haar om hem een stukje tegemoet te komen. We rijden daarvoor een klein stukje op de weg naar Naïrobi (Kenia). Uiteindelijk zijn we weer op weg en hebben ruim 2 uur te rijden voordat we Tarangire NP gaan bereiken. Onderweg is het erg interessant: grote droge vlaktes met vele Masai dorpjes. Niet verwacht dat we zoveel Masai onderweg zouden zien. Het zijn zware tijden voor hen: vanwege de droogte is er nauwelijks voedsel te vinden voor hun kuddes (geiten en koeien). Veel Masai zijn daarom met hun kudde vertrokken naar vruchtbaardere gebieden. Hier zien we veel jongentjes van nog geen 10 jaar oud rondlopen met hun (voor onze begrippen) uitgemergelde geiten en koeien. We zien ook ontzettend veel Masai in hun traditionele rood geruite dekens gehuld. Dit is nog een echt traditioneel stuk Afrika.
Ook zijn we nog getuige van de gevolgen van een ernstig ongeluk op de hoofdweg. Een personenauto is frontaal gebotst met een vrachtwagen. In de berm ligt iemand volledig afgedekt onder een deken. Het is dus verre van goed afgelopen. Fay is hierdoor wel even van slag. Gelukkig is Fay een voortreffelijk en voorzichtig chauffeur. Hij haalt alleen in als het echt kan en dat kan niet van iedereen gezegd worden.
Dan het Tarangire NP. Voordat we het park ingaan wordt ons geadviseerd om antimuggen te smeren. Dit park staat bekend om de vervelende steekmuggen die vervelende ziektes overbrengen. Ons was ook geadviseerd om geen blauwe of zwarte kleding aan te trekken. In het park hangen verschillende zwart/blauwe doeken om de muggen daar naar toe te lokken zodat de mensen er minder last van hebben. We smeren ook zonnebrandcreme want hier is het aanzienlijk warmer en zonniger als in Arusha. Arusha ligt dan ook op ongeveer 1500 meter hoogte.Ook dit park overtreft onze stoutste verwachtingen. Na een paar honderd meter in het park komt al een mega grote olifant langs onze auto. Hij heeft één slagtand in de strijd verloren. Hij laat zich uitgebreid bekijken en fotograferen. Vrij snel daarna zien we een gemengde kudde met heel veel zebra's en gnoe's (wildebeesten). Op dat moment weten we nog niet dat we die dag ontelbare olifanten, zebra's en gnoe's te zien krijgen. Ook het landschap is fantastisch, met prachtige bomen en vergezichten. Op bijna ieder vergezicht zijn wel olifanten, zebra's, gnoe's of giraffen te zien. Het is moeilijk om een foto te maken zonder dieren!
Wat hebben we vandaag zoal nog meer gezien: impala's, antilopes, waterbuck, reedbuck, wrattenzwijnen, dik-dik, gieren, uilen, jakhals, bavianen, velvet monkeys, dwergpapegaaitjes, neushoornvogels, bavianen. Dan vergeet ik nog heel veel soorten op te noemen die ik later wel van de foto's zal reconstrueren. Een keer denk ik een leeuw te zien maar Fay lacht ons uit omdat het een termietenheuvel blijkt te zijn.
Het mooiste moment van de dag speelt zich echter af tijdens de lunch. Op een picknick plaats (ergens anders mag je de auto niet verlaten) stoppen we om te lunchen. Het is een plaats met een geweldig uitzicht over de vlakte en de rivier. Het is trouwens erg oppassen bij de lunch. Diverse lunchboxen worden letterlijk weggekaapt door de bavianen. Wij zitten op een strategisch plekje waar weinig bavianen zijn.
Na de lunch sta ik aan de rand te kijken naar de rivier. In de rivier staan tientallen zebra's, impala's en gnoe's te drinken en te badderen. In de verte zie ik iets lopen en het lijkt wel een leeuw. Ik denk dat ik het wel weer verkeerd gezien zal hebben maar ik blijf hem volgen. Nog niemand op de picknick plaats heeft iets gezien. Onze gids is met zijn collega chauffeurs aan het eten dus hem kan ik het niet vragen. Naarmate het dichterbij komt zie ik toch echt een vrouwtjes leeuw in de jachthouding aan komen lopen. Enige tijd later komen alle dieren in de rivier in beweging. Alles stuift de rivier uit, de kant op. Uiteindelijk zet de leeuw het op een sprint maar hij weet niets te bemachtigen. De leeuw druipt weer af. Jammer (voor ons en de leeuw) heeft hij geen prooi weten te bemachtigen.
Aan het einde van de middag rijden we het park weer uit. Zeer moe maar zeer voldaan!
Vlak voordat we het park uitrijden zien we nog een aantal gidsen uitgebreid en opgewonden naar een boom kijken met de verrekijker. Het schijnt dat er een luipaard in deze boom zit. Hij is echter zeer moeilijk te zien en weigert zich te bewegen. We zien dus alleen maar een paar geruite blokjes
Nadat we het park hebben verlaten gaan we al snel van de weg af richting ons kamp. Ditmaal een tented camp. Daar slaap je dus in een grote hut maar de zijwanden zijn van tentdoek. Voordat we ons camp bereiken rijden we eerst een half uur door het stof in the middle of nowhere. Als we het kamp bereiken zien we een prachtig kamp op een prachtige locatie en worden met alle egards ontvangen: welkomstwoord, verfrissingsdoekje, drankje in een prachtige (half open) restaurant in koloniale stijl. De tenten staan ver uit elkaar en vlak voor de hutten lopen zebra's en impala's in het wild. Je kunt ze bijna aaien vanaf je eigen terras. Denk daarbij dan ook nog een prachtige "sundowner" (ondergaande zon) en het plaatje is helemaal af.
We gaan eerst op ons terras de zondsondergang (met zebra's op de voorgrond) bewonderen. Daarna even douchen en in het restaurant om een heerlijk koud biertje: Josee een Kilimanjaro en ik een Safari (iets zwaarder bier). Het is dan inmiddels al pikdonker geworden. Het eten wordt hier aangeboden in de vorm van een buffet met een apart dessertbuffet. Het smaakt allemaal weer voortreffelijk.
Na het eten en de koffie worden we door een bewaker weer naar onze hut terug gebracht. Dit is nodig i.v.m. De dieren die er allemaal rondlopen in het wild.
In de tent duiken we ieder ons eigen hemelbed (klamboe) in. Hier zijn de bedden wel lang genoeg!!