Koken met Mama

Woensdag 21 september

Uiteraard zijn we wéér voor de wekker wakker. We konden tot half 8 slapen maar dat is helaas weer niet gelukt.

Om 9 uur worden we door Fay en onze gids voor vandaag Godfried (ik hoop dat ik het goed schrijf) opgehaald. We rijden richting Mount Meru. Ergens op de helling van Mount Meru laat Fay ons achter. Hij zal ons vanmiddag ergens anders weer ophalen. We beginnen aan onze wandeling op de hellingen van Mount Meru terwijl het nog bewolkt is en het is dus heerlijk weer om te wandelen. Het gebied is ontzettend groen en de grond is dan ook erg vruchtbaar. De meeste mensen hier hebben dus een redelijk goed bestaan vanwege het feit dat hier van alles verbouwd wordt: koffie, wortelen, aardappelen, bonen, bananen. Bovendien gaat het hier ook met de dieren erg goed: voornamelijk koeien, geiten en kippen. Maar die zien er inderdaad stuk voor stuk erg gezond uit. Er is nl. voedsel voldoende. Volgens Godfried hebben alleen de mensen die lui zijn het minder goed want het kost natuurlijk wel wat inspanning om te “boeren”.

Godfried (en ook Fay trouwens) komt uit deze regio en behoort tot de Meru-people. Hij kent de omgeving en de mensen dus erg goed. De mensen zijn erg vriendelijk voor ons mzungu en zien ons niet als een bedreiging. Ook heel veel kinderen vinden het erg interessant dat we daar lopen en reageren ook erg leuk op onze aanwezigheid. We stijgen behoorlijk tijdens onze wandeling en als ook de zon nog doorbreekt wordt het dus flink zweten. Heerlijk om te doen in deze prachtige groene oase. Godfried vertelt ons veel over de plaatselijke gebruiken maar ook over hoe bomen en planten worden gebruikt als medicijn. Uiteindelijk klimmen we naar ruim 2000 meter. Tijdens onze klim ontmoeten we ook nog een “albino” die ons heel vriendelijk te woord staat. Hij lijkt bijna blij te zijn met meer blanke mensen.

Aangezien we geen lunchbox hebben meegenomen zijn we wel benieuwd wat er nog gaat gebeuren. Godfried geeft aan dat we nog een klein stukje moeten lopen voordat we bij een aantal familieleden/vrienden van hem komen waar we blijkbaar gaan lunchen. We worden inderdaad ontvangen door een zeer vriendelijke familie die trots hun huis, tuin en keuken laten zien. Mama is op dat moment aan het koken voor ons en we worden uitgenodigd om plaats te nemen in de keuken om te zien hoe men kookt. De keuken is altijd apart van het woonhuis omdat ze op houtvuur koken. De hele keuken (ca. 2 vierkante meter) en alle pannen zijn dus zo zwart als roet. Josee en ik nemen allebei plaats in de keuken naast Mama. We kijken toe naar het gegoochel met pannen, deksels, vuur, rijst en aardappelen. Mama heeft er zichtbaar plezier in. Zowel in het koken als in het feit dat wij erbij zitten. Ze moet ook erg lachen als ik wat moeite moet doen om plaats te nemen op het krukje dat op 15 cm boven de grond staat. En om vervolgens mijn benen in de knoop moet leggen om te voorkomen dat ze in het vuur liggen. Ze is erg vriendelijk maar verstaat geen Engels dus direct communiceren met haar is niet zo makkelijk. Met handen en voeten lukt ook niet want mijn voeten zitten in de knoop. Het wordt dus alleen met handen en af en toe met behulp van Godfried. Op het erf hebben ze geiten, koeien en kippen die er allemaal geweldig goed uit zien. De kippen zijn zogenaamde “happy-chicken”. Dat betekent zoiets als scharrelkippen omdat ze overal kunnen gaan en staan. Als we klaar zijn met koken worden er diverse pannen naar buiten gedragen. Onder de boom staan een aantal boomstammetjes die dienst doen als stoel en tafel. We eten rijst, aardappelpuree, groente, avocado, chepatti? (een soort pannenkoek), bonen en krijgen verse melk direct van de koe te drinken. Het smaakt allemaal voortreffelijk.

Het afscheid van de familie is bijzonder hartelijk en we omhelzen elkaar alsof we elkaar al jaren kennen!

Tijdens het middaggedeelte van de wandeltocht dalen we aan de andere kant van Mount Meru weer af. Daarbij komen we langs een aantal mooie viewpoints op Mount Kilimanjaro. Helaas zit de berg voor het grootste gedeelte in de bewolking maar krijgen nog wel de top  te zien (Uhuru Peak). Deze top ligt op ruim 5800 meter hoogte is is de hoogste berg van Afrika. Tijdens de rest van de afdaling gaan we letterlijk door het stof. Op de wandelpaden is het erg droog. Het laatste stuk lopen we over de “weg” en als er een auto of motor langskomt proberen we zo lang mogelijk onze adem in te houden en onze ogen dicht te doen. Helaas lukt dit niet altijd dus we hebben weer heel wat stof gegeten.

Aan het einde van de wandeling staat Fay ons weer op te wachten met de auto. Hij brengt ons weer terug naar de Ilobus safari lodge in Arusha. We nemen snel een douche en proberen ons zo goed mogelijk schoon te schrobben om te voorkomen dat onze handdoek helemaal bruin is na het afdrogen.

Nu liggen we lekker op een ligbedje bij het zwembad met een heerlijk biertje. Vanochtend met de eigenaar van de lodge afgesproken dat hij vanavond voor ons een speciaal menu zal laten bereiden met vlees van de buffel en de Thompson gazelle.

Morgenochtend brengt Fay ons weg naar de shuttle bus die ons naar Kilimanjaro airport zal brengen voor de vlucht naar Zanzibar.