Camping in the wild

Woensdag 14 september
Vannacht een spannende nacht beleefd. Toch wel een vreemd gevoel dat je overdag naar de wilde dieren kijkt en er 's nachts midden tussen in slaapt. Alleen beschermd door een canvas doek! We horen in de nacht verschillende dierengeluiden maar weten (gelukkig?) niet precies welke dieren bij de geluiden horen. Wel moeten we 's avonds de stoelen en de emmer water (waar we ons mee kunnen wassen) binnen zetten omdat anders de hyena's het water op komen drinken en het leer van de stoelen opvreten! We worden om 6 uur gewekt, Het is dan nog donker. Om 6.30 uur zitten we aan het ontbijt en is het licht. Zo snel gaat het hier. Een heerlijk ontbijt met weer eitjes naar keuze, geroosterd brood, vers fruit en pannenkoeken.
Als ik nog even rond de tent loop zie ik nog een aantal hopen olifantenpoep naast de tent liggen. Ik weet niet of ze van vannacht zijn :-)
Om 7 uur begint de gamedrive. In het begin zien we niet zo heel veel maar al gauw zien we steeds meer dieren. De eerste "nieuwe" prooi is een Caracal, een soort lynx-achtige kat. Hij is (natuurlijk) bruin en daarom moeilijk te spotten maar Fay had dit weer mooi gezien met zijn haviksogen. We zien ook weer grote groepen zebra's en gazelle's en de nodige andere dieren. Het hoogtepunt van de ochtend is echter een tweetal damesleeuwen en als we dichterbij komen zien we er ook nog jonge leeuwtjes bij liggen. Na enige beweging zien we dat het 3 jongen zijn. Als op enig moment de dames een beetje onrustig worden en gaan staan en rondlopen (met de jongen) is het helemaal een geweldig schouwspel. De teller voor de leeuwen staat nu dus inmiddels op 12.
Om 13 uur zijn we terug in het kamp voor een heerlijke lunch met pizza, pasta en salade. Het is echt overleven hier!
Na de lunch is er eindelijk tijd voor een siesta. We gaan om 15.30 weer op jacht. We doen dus een lekker dutje. Het is toch veel te warm om buiten in de zon te zijn.
Al snel na het begin van de middagdrive zien we een aantal auto's bij elkaar staan. Daar zal dus wel iets te zien zijn. Daar aangekomen blijkt er een luipaard gesignaleerd te zijn. Hij is echter inmiddels weer in het struikgewas verdwenen. We hopen een glimp van hem op te kunnen vangen en wachten nog even. Inmiddels zijn er een groot aantal auto's gearriveerd. Een aantal auto's verdwijnt weer omdat ze niet langer kunnen wachten. Fay wil echter nog even wachten. Hij denkt dat het luipaard wanhopig op zoek is naar voedsel omdat hij normaal gesproken op dit tijdstip van de dag hoog in een boom ligt te slapen. Het feit dat hij rond loopt betekent dat hij waarschijnlijk nog wel tevoorschijn zal komen om aan voedsel te komen. En Fay krijgt (natuurlijk) gelijk. Het luipaard verschijnt in volle glorie uit het struikgewas en begint zijn strooptocht. Hij onderneemt een aantal pogingen om wild te scoren maar zonder succes. We zijn in staat om hem met de auto de hele tijd te volgen. Af en toe verdwijnt hij maar steeds komt hij weer tevoorschijn. Dit is iets wat niet heel vaak voorkomt en we voelen ons zeer bevooroordeeld vandaag. We blijven het luipaard volgen terwijl de meeste auto's het al voor gezien houden. Als we bijna weer terug naar het kamp moeten heeft hij eindelijk succes. Het is maar een konijn wat hij weet te vangen maar het voorgerecht is dan toch binnen. Omdat het een kleine prooi is wordt deze ter plekke verorberd. We kunnen dit met de verrekijker prachtig volgen. Een grote prooi neemt een luipaard meestal mee de boom in om de prooi te beschermen tegen o.a. de hyena's.
Omdat het bijna donker dreigt te gaan worden gaan we weer terug naar het kamp. Wederom moe maar voldaan nemen we met behulp van de kampbedienden een lekkere douche en na een heerlijke diner (groentesoep, lamsvlees met aardappelen en salade en groentes en gebakken banaan toe!) zitten we nu heerlijk uit te buiken van onze prooien voor de tent. Zo meteen niet de boom maar het bed in. Morgen weer een volledige dag in de boeiende Serengeti.